Taksonomia integratywna pomaga poznać prawdziwe zróżnicowanie gatunków – przypadek porostów z rodzaju Wetmoreana
Współczesna taksonomia wiele uwagi poświęca gatunkom kryptycznym. Są to gatunki o bardzo podobnej lub identycznej morfologii, blisko lub daleko spokrewnione, których identyfikacja na podstawie samych tylko cech morfologicznych jest problematyczna. Istnienie takich gatunków utrudnia prawidłową ocenę lokalnej i globalnej różnorodności. Szansą na delimitację (wyodrębnienie) i właściwe umiejscowienie gatunków kryptycznych w systemie klasyfikacji jest taksonomia integratywna. Podejście to polega na zastosowaniu metod ilościowych w przetwarzaniu danych pochodzących z różnych źródeł (innych niż dane genetyczne), np. danych fenotypowych, chemicznych czy ekologicznych, w kontekście wcześniej uzyskanej filogenezy molekularnej.
Niedawno w czasopiśmie IMA Fungus ukazał się artykuł poświęcony taksonomii, systematyce i filogenezie porostów z rodziny Teloschistaceae, a dokładniej ich słabo poznanych przedstawicieli z kontynentu południowoamerykańskiego należących do rodzaju Wetmoreana. Autorzy, Karina Wilk z naszego Instytutu oraz Robert Lücking z Ogrodu Botanicznego i Muzeum Botanicznego w Berlinie, wykorzystali nowoczesne narzędzia taksonomii integratywnej, aby skorelować potencjalnie diagnostyczne cechy morfologiczno-anatomiczne badanych okazów porostów z rekonstrukcjami filogenetycznymi opartymi na DNA. W efekcie udało się zaklasyfikować do rodzaju Wetmoreana kilkanaście gatunków, dla których sekwencje DNA nie były dostępne. Ponadto proces delimitacji taksonów na poziomie rodzajowym, gatunkowym i podgatunkowym w oparciu o analizy ilościowe zgromadzonych danych, pozwolił na synonimizację rodzajów Wetmoreana i Fulgogasparrea, opisanie 6 gatunków (w tym 1 podgatunek) nowych dla nauki oraz zaproponowanie 8 nowych kombinacji nomenklatorycznych.
Publikacja jest efektem badań prowadzonych w ramach projektu pt. "Zastosowanie metod taksonomii integratywnej w delimitacji gatunków porostów na przykładzie krytycznego rodzaju Wetmoreana (Teloschistaceae, grzyby zlichenizowane)".
Oryginalny artykuł:
Wilk K., Lücking R. 2024. Quantitative integrative taxonomy informs species delimitation in Teloschistaceae (lichenized Ascomycota): the genus Wetmoreana as a case study. IMA Fungus 15: 9. DOI
![](/images/News/News_2024/news17jun2024.jpg)
Badania prowadzone wzdłuż andyjskiego transektu wysokościowego od 1500 m do 4000 m n.p.m., ciągnącego się przez odludne i bardzo interesujące biologicznie siedliska (Boliwia, region Madidi).
Foto: Tomasz Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_1.jpg)
Wilgotna puna w okolicach wioski Keara na wysokości ok. 4000 m n.p.m. (Boliwia, region Madidi).
Foto: Tomasz Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_2.jpg)
Trzytygodniowa wędrówka z przewodnikami i mułami niosącymi zapasy (Boliwia, region Madidi).
Foto: Tomasz Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_3.jpg)
Suszenie próbek porostów po kilkunastu dniach spędzonych w wilgotnych siedliskach leśnych i wysokogórskich (Boliwia, region Madidi, wioska Mojos).
Foto: Tomasz Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_4.jpg)
Obóz i plaga żądlących os (Boliwia, region Madidi).
Foto: Tomasz Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_5.jpg)
Kanion Colca, najgłębszy kanion świata (Peru).
Foto: Tomasz Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_6.jpg)
Suche, prażone słońcem okolice Kanionu Colca (Peru).
Foto: Tomasz Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_7.jpg)
Obóz nad jeziorem Mucurca na wysokości 3500 m n.p.m. (Peru, region Colca).
Foto: Tomasz Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_8.jpg)
Wetmoreana variegata Wilk & Lücking, sp. nov.
Foto: Karina Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_9.jpg)
Wetmoreana chapadensis (Malme) Wilk & Lücking, comb. nov.
Foto: Karina Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_10.jpg)
Przekrój przez plechę u Wetmoreana sliwae; widoczne kolumnowe ułożenie komórek glonu charakterystyczne dla porostów siedlisk suchych, mocno nasłonecznionych.
Foto: Karina Wilk
![](/images/News/News_2024/news17jun2024_11.jpg)
Worek z zarodnikami u Wetmoreana circumlobata Wilk & Lücking, sp. nov.
Foto: Karina Wilk